In de herfst van 1944 werd het dorp omgebouwd tot laatste vesting op de westelijke oever van de Maas. Elk huis werd een vesting. Door oorlogshandelingen werd vijftig procent van de huizen helemaal verwoest. Er werden ook nog eens vijftien huizen met de grond gelijk gemaakt om een goed schootsveld te krijgen. Later werden nog eens vijftien boerderijen uit wraak verwoest. Op 23 november 1944 werd de kerk verwoest. Van de inventaris werd niets gered omdat de bevolking naar Swolgen was geëvacueerd. Tegen de avond wordt de molen nog opgeblazen en de brug over de Molenbeek. Daarna gaat het Sprengkommando in een rubber bootje de Maas over. In het boek “De bevrijding van de gemeente Broekhuizen” geschreven door L.W.L. Weijs staan de volgende verwoestingen vermeld: De gemeente Broekhuizen telde in 1944 240 gebouwen, waarvan 189 woonhuizen. In totaal werden 68 gebouwen totaal vernield, 75 gebouwen werden zwaar beschadigd, 53 matig. In totaal werden 33 gebouwen licht beschadigd en bleven slechts 14 gebouwen onbeschadigd. Daar bleef het niet bij. Na terugkomst na hun evacuatie bleken alle bezittingen vernield, beschadigd of gestolen te zijn door de bevrijders. Meester Coenders kwam pas op 9 maart 1945 terug in zijn huis. Het was zo’n grote troep, dat hij veertien dagen lang moest opruimen.
Bij Broekhuizen en Broekhuizenvorst is enorm gevochten met veel slachtoffers tot gevolg. Op zaterdag 4 mei 2019 werden veel slachtoffers herdacht. Naast de slachtoffers uit beide dorpen kwamen er nog bij: 3 Nederlanders, 58 Britse, één Canadees en 5 Australiërs.
In Broekhuizen werden nog eens tien namen toegevoegd. Zij vielen op 20 december 1944 door mijnen en op 3 februari 1945 door een neergestorte Lancaster.
Bij de verovering van kasteel Broekhuizen alleen al werden 31 Britten gedood en er vielen 140 gewonden.