Categorie: Uncategorized

Hanna van de Voort

Hanna was geboren op 26 november 1904 en overleed op 26 juli 1956 in het Anthonius ziekenhuis in Utrecht tijdens een open hart operatie. Ze was kraamverzorgster bij het Groene Kruis afdeling Meerlo. Zij bleef zoals het destijds te doen gebruikelijk was tien dagen bij een gezin, als er een kind geboren was.
Hanna benaderde de mensen waar zij als kraamverzorgster geweest was, Nico Dohmen en Toontje Peeters de overige. Dat waren er misschien wel meer. De dorpen in Noord Limburg lagen erg geïsoleerd, er waren bijna geen NSB’ers en er kwam af en toe een Duitse militair op zijn motor voorbij.
Na de razzia op 1 augustus 1944 werd Hanna negen dagen opgesloten in Eindhoven. Voor haar vele werk werd een plaquette onthuld aan haar huis op 5 mei 1957 om 17.00 uur. Nico deed een dankwoord.
Ze kreeg postuum de Yad Vashem onderscheiding op 16 december 1976 in het bijzijn van onder andere burgemeester Samkalden en minister van Justitie Dries van Acht.
N.B. Op 13 oktober 2016 vond de verkiezing plaats van “De grootste Limburger” door L1. Jan Linders behaalde de meeste stemmen en Hanna kwam op de tweede plaats. Dit tot grote teleurstelling van de nabestaanden van Toon Hermans, die al de voorste plaatsen in de zaal bezet hadden.

Horst 12 oktober 1944

Naam Voornaam Lft. Overl. datum
Delissen Gijsberta C. 8 12-10-44
Delissen Hubertina 10 12-10-44
Delissen Jan H. 43 12-10-44
Delissen Petronella W. 12 12-10-44
Delissen Wilhelmina M. 11 12-10-44
Delissen – Veggel van Antonia 34 12-10-44
Geurts Maria P. 34 12-10-44
Geurts Paul H. 36 12-10-44
Geurts Armand Q. 41 12-10-44
Geurts Johan B. 7 12-10-44
Geurts Maarten P. 1 12-10-44
Geurts Marijke H. 8 12-10-44
Geurts Paul E. 5 12-10-44
Geurts Willem J. 10 12-10-44
Geurts – Baren van Elisabeth M. 40 12-10-44
Geurts – Laumans Barbara A. 76 12-10-44
Groot Anny J. 27 12-10-44
Hendriks Helena 53 12-10-44
Hendrix Michiel H. 25 12-10-44
Laak Op de Maria W. ½ 12-10-44
Lemmen Pieter J. 49 12-10-44
Linders Johannes L. 30 12-10-44
Maassen Rosa M. 23 12-10-44
Meulendijks Antonius P. 18 12-10-44
Munckhof van den Gerard J.P. 37 12-10-44
Munckhof van den Martin 74 12-10-44
Munckhof – Schoeber van den Maria, S. 70 12-10-44
Peeters Antonia M. 25 12-10-44
Peeters Hendrika L. 22 12-10-44
Peters Elisabeth C. 17 12-10-44
Rens van Peter H. 55 12-10-44
Saris Antoon J. 32 12-10-44
Schobbers Christiaan 76 12-10-44
Schreinemachers – Widdershoven Anna F. 28 12-10-44
Velzen van Willem A. 13 12-10-44
Verhaegh Josephina M. 63 12-10-44
Vervuurt-Derix Anna M. 67 12-10-44
Vissers Gerardus H. 51 12-10-44
Wijnhoven – Ooijen van Louisa C. 41 12-10-44
Coelen van der Cornelis J. 16 13-10-44
Heugten van Silverius M. 15 13-10-44
Schoeber Gerard M. 16 13-10-44
Vervuurt Maria C. 34 13-10-44
Vervuurt Pieter M. 72 13-10-44
Vervuurt – Coppus Theodora 72 13-10-44
Voets Gerard J. 21 13-10-44
       

De evacuatie naar elders

Door het naderende front kwamen tal van inwoners uit Veulen, Leunen en Schoor naar Castenray. De heer H. Emonts zorgde voor hen en de kosten werden betaald door het comité in Oirlo. Na het bombardement van 19 oktober 1944 moest een gedeelte van Oirlo evacueren. Enkele andere inwoners waren daartoe al eerder genoodzaakt. Velen gelukte het om langs hoeve de Blakt door de frontlinie te geraken. Een gedeelte kwam in Castenray terecht een ander deel in Klein Oirlo.
Op 27 oktober moest het hele dorp worden ontruimd, behalve een enkeling die speciaal verlof van de Duitsers kreeg. Ook Castenray moest evacueren, gedeeltelijk naar Klein Oirlo. In een droeve stoet toog men naar Wanssum, Meerlo, Tienray, Swolgen en Horst. Th. Peters heeft vanuit Meerlo de evacués van Oirlo in Meerlo en in Klein Oirlo van voedsel voorzien. Hij had zich aangesloten bij het comité in Meerlo en kreeg steun van M. de Ponti, Sjaak Philipsen, G. Claessen en H. Claessens uit Klein Oirlo. Brood werd niet meer gratis verstrekt om tactische redenen. Het had met kwaliteit van het brood te maken en met het feit, dat eigen initiatief erdoor gedood werd. Het graan in Oirlo werd door de acht jongelui met levensgevaar naar Meerlo gesleept, om het niet in handen van de Duitsers te laten vallen. Het comité vroeg met succes dokter Kluijtmans zich in Meerlo te vestigen.
Steeds erger werd de druk door de Duitsers op de gefolterde bevolking. Een groot aantal jonge mannen en meisjes werd gedwongen loopgraven en stellingen te maken. Iedereen trachtte dit te ontlopen. Nadat de Duitsers al het vee hadden weggedreven werd in de vroege ochtend van 17 november een razzia gehouden. Alleen al van de inwoners van Oirlo en Castenray werden negentig mannen opgepakt in de leeftijd van zestien tot zestig jaar. Enkelen wisten te ontsnappen, maar 77 mannen bleven weg. Daarbij kwamen ook nog de evacués.
Eindelijk wisten de Britten op 24 november Meerlo te bereiken en daags daarna Swolgen en Wanssum. Oirlo en Klein Oirlo waren bevrijd. Bij terugkomst vonden de mensen hun woningen vernield nadat ze vier weken onder vuur hadden gelegen. Letterlijk was alles leeggeroofd. De heer W. Janssen verbleef al die tijd in een schuilplaats en heeft zeer verdienstelijk werk gedaan door toezicht te houden. De meeste mensen kwamen direct terug anderen enkele dagen later. Nadat de woningen enigszins waren gerestaureerd is weer een aantal nieuwe evacués opgevangen uit Blitterswijck en Meerlo.

Translate »