Een Nederlandse Verbindingsofficier droeg eind november nog het bevel over van de Binnenlandse Strijdkrachten in Tienray aan Hanna van de Voort. Ze heeft slechts twee dagen het bevel gevoerd en droeg het op haar beurt over aan Nico Dohmen, die het uithield tot 1 januari 1945. De mannen van de Binnenlandse Strijdkrachten bewaakten de overweg, de spoorlijn, de wegen en zorgden met het feest van Sinterklaas en Kerstmis voor chocolademelk. Sraar van Berlo uit Grubbenvorst: De boerderij van mijn ouders in Broekhuizenvorst werd beschoten. Daarom ging ik in december 1944 te voet naar Nico Dohmen in Tienray, dat toen al bevrijd was. De Britten dachten te maken te hebben met een spion en namen me mee naar de overweg in Tienray, aan de Spoorstraat. Daar kwam Theo Janssen (Broer) me te hulp door in gebrekkig Engels te vertellen, dat ik geen spion was. Ik kwam bij de O.D. (Orde Dienst) waarvan Nico de leiding had. Ik moest Over de Beek wachtlopen samen met Jo Smits uit Tienray en Hand van de Pas uit Broekhuizenvorst. Ik bracht de nacht door bij mijn oom. Later moest ik wachtlopen op de Legert om te voorkomen, dat er gestolen werd. Ik kwam bij Van de Horck terecht aan de Hogeweg in Swolgen. Die was bij de razzia opgepakt en verbleef met zijn oudste zoon in Duitsland. Er werd ham gejat en de eieren werden uit de kalk gehaald door Nederlandse soldaten, die afkomstig waren uit het bevrijde zuiden. Pastoor Dinckels: Tienray bleef in de frontlinie tot de Britten de Maas en de Rijn overgetrokken waren. Als moeder Maria ons niet geholpen had, was van Tienray niet veel overgebleven. In Tienray waren zeven doden te betreuren en een paar gewonden.