In oktober, de tijd van bommen en granaten viel er op een morgen twintig meter achter het klooster bij de stal een bom van ongeveer 75 cm lang met een doorsnee van 15 cm. Iedereen bleef op eerbiedige afstand en zo spoedig mogelijk werd de betrokken instantie gewaarschuwd. Het bleek een blindganger te zijn. Wat een geluk. Het projectiel was in de nacht door het dak geslagen, had zich door een mand oud papier geboord en was toen door het raam van een slaapkamertje naar buiten gevlogen. Nu was deze verdieping van het huis al lang niet meer bewoond, maar wat zouden anders de gevolgen geweest zijn. Dank aan Sint Jozef die ons huis zo vaderlijk beschermde. In de nacht van 31 oktober 1944 raakten veel huizen in Tienray door de beschietingen zwaar beschadigd. De pastorie op Kloosterstraat 8 kreeg verschillende voltreffers, waardoor de binnenmuren van de keuken en de bijkeuken instortten. Er bevonden zich tijdens deze beschieting 23 mensen in de kelder van de pastorie. Die wisten zich met grote moeite uit het puin te bevrijden. Midden in de nacht om half vier klopte pastoor Dinckels bij het klooster aan met deze mensen aan om onderdak. Om 10.30 uur kwam een regen aan granaten van de kant van Meerlo. Vlak voor het klooster sloeg een granaat in, die veel schade veroorzaakte. In de gang, de sacristie en het oratorium sneuvelden alle ruiten. Het hele priesterkoor tot de ramen aan de oostzijde lag bezaaid met glasscherven. De zusters bleven tot 14.00 uur in de kapel terwijl de anderen in de kelder verbleven. Zij waren erg bezorgd over een paar andere zusters, die het eigen kerkhof in orde aan het maken waren. Juist toen werd Tienray beschoten. In de nacht van zondag 19 op maandag 20 november 1944 werden de zusters gewekt door de inslag van bommen en granaten. Wat een angstige nacht. Kinderen huilden onder het voortdurende inslaan van de granaten. Iedereen kroop van schrik heel dicht bij elkaar. Er werd vurig gebeden.