Op donderdagochtend 23 november ging het van mond tot mond: Alle soldaten zijn weg. Optimisten zeiden: ”Over twee dagen zijn wij vrij en weer in Oirlo.” Er was iets buitengewoons gebeurd. De nieuwe loopgraven, die ze gisteren voor de kapelanij gegraven hadden, waren niet meer nodig. Zojuist lieten ze met een geweldige schok de brug over de beek springen. (Monseigneur Jenneskensstraat) Alle ruiten waren stuk! In de avonduren lieten ze de brug aan de andere kant, aan de weg die naar klein Oirlo loopt, springen. (Bij Brugeind). Het nieuwe evacueren zou voor de Duitsers zelf een ramp geworden zijn. “Wij zijn vrij!! Vrij. Te Deum Laudamus. Horst – Sevenum – Oirlo – Castenray – Meerlo zijn vrij!” ging het blij van huis tot huis. Alles liep naar buiten. Opeens waren mannen en jongens op straat. Anders waren de straten als uitgestorven. In Meerlo zouden meer dan vierduizend evacués zijn. Er werd hevig geschoten. Veel mensen, ook enkele zusters stapten op, om naar huis te gaan. Zuster Verona liep met hen mee tot Klein Oirlo om levensmiddelen te halen en van daaruit wilde zij ook naar het klooster in Oirlo gaan. Gelukkig, dat zij niet zover gekomen was, dan hadden de Britten haar óók opgepakt en weggebracht. Ze was onderweg toen ze hoorde roepen: “De Britten zijn er!” Toen zuster Verona de levensmiddelen had, begon haar ren terug. De hele weg was nu vol evacués, die op huis aangingen. Verona: Kinderen, ouden van dagen gelegen op een krui- of handwagen alles was op de weg. Hoe zielig zag dat uit, bij voortdurende regen en modderige onverharde wegen. Men moet het gezien en meegemaakt hebben. Daarbij kwamen nog de granaten en kogels, die over onze hoofden vlogen. Het was gevaarlijker dan ooit. Wat een ellende brengt een oorlog te weeg. Als een granaat kwam, viel iedereen op de grond, hardop biddend.
Behouden kwam zuster Verona weer in Meerlo aan. Britse infanterie, met het geweer in de aanslag, kwam in groepjes van tien man achter elkaar voorbij om de Duitse soldaten te verdrijven. Op zaterdag 25 november waren er veel Britten in Meerlo. De rollen waren omgekeerd. Het was weer zeer gevaarlijk, want er werd voortdurend geschoten. Telkens moesten de mensen vliegensvlug de kelder in. Veel ruiten waren stuk, het was koud want er was geen vuur. Vanmorgen was de heilige mis en uitreiking van de heilige communie in de pastorie.
Resie Peters beschreef het zo: Juist gehoord, dat er vannacht vier Tommy’s bij Kessels, Hoofdstraat 31 zijn geweest. Gauw met Bets erheen. Als het toch waar is! Het is waar! Er was een verkenningspatrouille. De Tommy’s zijn er. Hoera! De kinderen kwamen juist binnen rennen met het geweldige nieuws dat er Tommy’s in de Veestraat waren. Ik holde de straat op. En waarachtig bij Vorstermans Sef, Hoofdstraat 22 langs de weg slopen ze voort. Het geweer in de aanslag. Het was een prachtig gezicht, maar reuze gevaarlijk omdat er nog moffen waren voor de beek en ieder moment een straatgevecht kon beginnen.