Nico Dohmen

Nico (Nicolaas Jozef Petrus Dohmen werd geboren op 3 januari 1921 in Stoutenburg en overleed op 16 februari 2008 in Hilversum. Hij studeerde aanvankelijk klassieke talen en letteren in Nijmegen, maar na de oorlog ging hij naar de gemeentelijke universiteit in Amsterdam psychologie studeren.
Hij wilde evenals zoveel studenten geen loyaliteitsverklaring ondertekenen. Daarom moest hij onderduiken of in Duitsland werken. Hij was eerst ondergedoken in Roermond bij Frans Litjens, maar liep daar gevaar. Op 24 mei 1943 kreeg Mien van de Voort in Maasniel het verzoek om Nico onder te brengen. Hij kwam een dag later in Tienray terecht bij haar ouders en zus en mocht in huize Van de Voort blijven. Hij verbleef ook bij Mart Mooren in Meerlo, Herman Cox en in het klooster in Tienray.
Omdat Nico een nieuwkomer was schreef pastoor Dinckels een in het latijn geschreven tekst: |
Amice, brenger dezes Nico Dohmen olim, student te Nijmegen, nu reeds sinds maanden hier in de parochie verblijvend, is volkomen te vertrouwen. Ik sta ten volle in voor hem.
Tienray 4 oktober 1943.
Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is nico-dohmen.jpgDeze brief was bestemd voor de pastoors en hoofden der scholen in het werkgebied.
Nico kwam in de verzetsgroep van Piet Meerburg (Piet van Doorn). Het waren vooral studenten die dit verzetswerk deden. De groep bestond uit de volgende personen.
Piet Meerburg, Hansje van Loghem, Piet Hoekstra, Ans van Dam (8), Iet van Dijk (5x), Wouter van Zeytveld, Tineke Haak, Mieke Mees (8 kinderen), Alice Brunner (8).
Teleurstellend en frustrerend was voor Nico het contact met de Joodse Coördinatie Commissie in Eindhoven.
In januari 1945 werd Hanna uitgenodigd om naar de heer Bram de Jong in Eindhoven te gaan. Hanna was al ziekelijk en vroeg Nico te gaan. Hij kreeg te horen dat de joodse kinderen namelijk gevaar lo zouden pen bij de beschietingen. Nico vond dat de andere kinderen ook gevaar liepen. De Jong eiste een lijst met de namen van alle joodse kinderen. Die had Nico niet en wilde die ook niet geven. Nico werd woest omdat er onderscheid gemaakt werd tussen de kinderen. In de oorlog was dat niet. Nico vluchtte naar Tienray en kreeg daar een zenuwinzinking van drie weken. Er waren medicijnen nodig.
Gedurende zijn studententijd in Amsterdam was Nico werkzaam bij Kriterion. Hij draaide daar met een collega de films en later zat hij ook aan de kassa. Daarmee verdiende Nico geld om zijn studie te kunnen betalen. Kriterion stond onder leiding van Piet Meerburg.
Nico is in 1951 afgestudeerd en heeft werk gevonden bij Philips in Hilversum eerst op de afdeling Sociale Zaken en later werd hij er directeur Personeelszaken. Hij kwam in 1971 in de Raad van Commissarissen van Douwe Egberts. (pakjes koffie en thee).
Op 19 maart 1984 kreeg Nico de Yad Vashem uitgereikt. Die was aangevraagd door Arie en Sonja Ossendrijver, met aanbevelingen van Daan van der Reis, Bram Deen, Clara Goldberg, Annie Jacoby, Ab en Maurice Kroonenburg, Alice Onderwijs, Herman Prins, Nol Querido, Maurice en Alice Wijnschenk. Nico was een vaste bezoeker van de dodenherdenkingen in Tienray. Op 5 mei 1995 heeft hij een toespraak gehouden in de kerk in Tienray. Hij was erg verbaasd dat zoveel mensen Hanna vertrouwden.

Translate »