We zijn in Meerlo

De familie Peters uit Oirlo is in Meerlo terecht gekomen. Dochter Resie, 1927, houdt een dagboek bij.daarin lezen we onder andere:
Vrijdag 27 oktober 1944.
Vanmorgen is opa in de kruiwagen weer bij ons gekomen, juist toen een mof kwam zeggen, dat we er weer uit moesten. Anders werd er geschoten. We zagen alles wegtrekken naar Meerlo. Eerst wilden ze ons bij Keijzers hebben, maar het was er veel te vol. We zijn toch maar doorgetrokken naar Van Heugten. Daar hebben ze een flinke kelder onder de kerk, wel ongeveer helemaal boven de grond, maar met dikke muren. Vanavond zijn we nog naar Van Lipzig geweest. Een flink eind wandelen. Dat doet je nog eens goed na zo’n anderhalve week kelderleven. Er zijn reuze veel Oirlose mensen hier.
De inslag van het granaatvuur was erg dichtbij. Slachtoffers waren: twee koeien, die dood in de wei lagen en twee zwaar gewonde koeien. De Duitsers wilden het gewonde vee meenemen, maar na veel praten mocht één gewonde koe blijven voor de evacués en de bewoners van Oirlo.
Eed Peters: Van Heugten had geiten, maar die gaven geen melk meer. De familie kreeg de beschikking over een loslopende koe. Die werd gemolken door mijn moeder. Veel melk gaf die koe niet, ongeveer zeven liter.

Translate »